چناربنلغتنامه دهخداچناربن . [چ ِ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان قره طقان بخش بهشهر شهرستان ساری که در 21 هزارگزی باختر بهشهر واقع است . هوایش معتدل است و 150 تن سکنه دارد. آبش از رودخ
چناربنلغتنامه دهخداچناربن . [ چ ِ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان شهرخواست بخش مرکزی شهرستان ساری که در 9 هزارگزی شمال ساری ودو هزارگزی باختر راه شوسه ٔ فرح آباد واقع است . دشت و هوایش
چناربنلغتنامه دهخداچناربن . [ چ ِ ب ُ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان رحیم آباد بخش رودسر شهرستان لاهیجان میباشد که در10 هزارگزی جنوب رودسر و 3 هزارگزی شمال رحیم آباد واقع است . جلگه و هو
چناربنلغتنامه دهخداچناربن . [ چ ِ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان گلیجان شهرستان تنکابن است که در 3 هزارگزی باختر تنکابن و 2 هزارگزی راه شوسه ٔتنکابن به رامسر واقع میباشد. جلگه است و ه
چهاربنچه ٔ اغری گله زنلغتنامه دهخداچهاربنچه ٔ اغری گله زن . [ چ َ ب ُ چ َ ی ِ اُ گ َ ل َ زَ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقائی ایران و مرکب از600 خانوار است . در آس پاس و سه ده خسرو و شیرین مسکن دا
چهاربنچه ٔ ملیلوندلغتنامه دهخداچهاربنچه ٔ ملیلوند. [ چ َ ب ُ چ َ ی ِ م َ وَ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقائی ایران و مرکب از 300 خانوار است و در وندا، کُررانی ، زنگنه و لک مسکن دارند. (یادداش
چاربندلغتنامه دهخداچاربند. [ ب َ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم باشد. (برهان ) (آنندراج ). || کنایه از عناصر اربعه میباشد. (آنندراج ) : برون جست از این گنبد چاربندفرس راند بر ه
بنلغتنامه دهخدابن . [ ب ُ ] (اِ) بنیاد. (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) (شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء). پایه . اساس . پای . اصل . (یادداشت مرحوم دهخدا) : چو بشنید ازو مرد دانا
چهاربنچه ٔ اغری گله زنلغتنامه دهخداچهاربنچه ٔ اغری گله زن . [ چ َ ب ُ چ َ ی ِ اُ گ َ ل َ زَ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقائی ایران و مرکب از600 خانوار است . در آس پاس و سه ده خسرو و شیرین مسکن دا
چهاربنچه ٔ ملیلوندلغتنامه دهخداچهاربنچه ٔ ملیلوند. [ چ َ ب ُ چ َ ی ِ م َ وَ ] (اِخ ) یکی از طوایف ایل قشقائی ایران و مرکب از 300 خانوار است و در وندا، کُررانی ، زنگنه و لک مسکن دارند. (یادداش
چاربندلغتنامه دهخداچاربند. [ ب َ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم باشد. (برهان ) (آنندراج ). || کنایه از عناصر اربعه میباشد. (آنندراج ) : برون جست از این گنبد چاربندفرس راند بر ه
چاربندیلغتنامه دهخداچاربندی . [ ب َ ] (اِ مرکب ) ریسمان یا طنابی که طفل نوآموز را که میخواهد سوار کاری بیاموزد بدان وسیله به اسب می بندند : دو دری شدچو کوی طراران چاربندی چو بند عی