چماندنلغتنامه دهخداچماندن . [ چ َ دَ ] (مص ) در سیر و خرام آوردن . (از برهان ) (از آنندراج ). خراماندن و بناز و خرام راه بردن : پی باره ای کو چماند به جنگ بمالد بر و روی جنگی پلنگ
چراندنگویش اصفهانی تکیه ای: bečerni طاری: černây(mun) طامه ای: čârnâɂan طرقی: čarnâymun کشه ای: čarnâymun نطنزی: čârnâɂan
چکاندنگویش اصفهانی تکیه ای: bečekni طاری: čeknây(mun) طامه ای: čiknâɂan طرقی: čiknâymun کشه ای: čiknâymun نطنزی: čeknâɂan
چلاندنگویش اصفهانی تکیه ای: bečelni طاری: čelnây(mun) طامه ای: čelnâɂan طرقی: čelnâymun کشه ای: čilnây(mun) نطنزی: čelnâɂan
چمانیدنلغتنامه دهخداچمانیدن . [ چ َ دَ ] (مص ) خرامانیدن . (شرفنامه ٔ منیری ). در سیر و خرام آوردن . خرامانیدن و به ناز و کشی و آهستگی راه بردن . چماندن و خراماندن : کجا من چمانیدم
چمانلغتنامه دهخداچمان . [ چ َ ] (نف ) خرامان . (جهانگیری ). به ناز خرامان و به رفتار در سبب ناز به هر سو میل کنند. (غیاث ). راه رفتن به ناز و زیبایی . (انجمن آرا) (آنندراج ). خر
