چغتهلغتنامه دهخداچغته . [ چ َ غ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چوکَدَه . کفشی که طالشی ها برای رفتن در برف بر پای کنند. و رجوع به چوکده شود.
چغتهفرهنگ انتشارات معین(چُ تَ یا تِ) (اِ.) آلتی است که بعضی مردم گیلان و طالش ، هنگامی که برف زیاد بر زمین نشسته به پای خود بندند تا در برف فرو نروند، قسمی راکت برف .
چقتهلغتنامه دهخداچقته . [ چ ُ ت َ ] (ِا) لهجه و تلفظی از «چوکده » در تداول بعضی از مردم گیلان و آن آلتی است که چوپانان یا شکارچیان گیلانی وقتی که برف زیاد بر زمین نشسته است به پ
چوکدهلغتنامه دهخداچوکده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ) کفشی که گالش ها یعنی طایفه ای از دامداران جنگل نشین نواحی دیلمان و گیلان و مازندران در هنگام برف بپای خود می بندند تا در برف فرونرو
