چشم گردابلغتنامه دهخداچشم گرداب . [ چ َ / چ ِ م ِ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از حلقه ٔ گرداب . (آنندراج ) : زبان گردباد و چشم گرداب برطب ویابس شوق تو بی تاب .ارادت خان (از
چشم گرداندنلغتنامه دهخداچشم گرداندن . [ چ َ / چ ِ گ َ دَ ] (مص مرکب ) خیره نگریستن . بقهر و غضب کسی یا چیزی را نگاه کردن . بخشم در کسی نگریستن . چشم غره رفتن .
چم گردابلغتنامه دهخداچم گرداب . [ چ َ گ ِ ](اِخ ) دهی از دهستان بالا گریوه ٔ بخش ملاوی شهرستان خرم آباد که در 35 هزارگزی جنوب ملاوی و در کنار خاوری راه شوسه ٔ خرم آباد به اندیمشک وا
چم گردانلغتنامه دهخداچم گردان . [ چ َ گ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان اُشیان بخش فلاورجان شهرستان اصفهان که در 19 هزارگزی جنوب باختر فلاورجان و 2 هزارگزی راه شوسه ٔ شهرکرد به اصفهان واقع
گردابلغتنامه دهخداگرداب . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) (از: گِرد + آب ) ورطه . (آنندراج ). جرداب معرب گرداب است . (منتهی الارب ). جرذاب . (دهار). غرقاب : به آب اندر افکنده شاه دلیرسرش گه ز
نانلغتنامه دهخدانان . (اِ) پهلوی : نان ، ارمنی : نکن (نان پخته در خاکستر) ، مأخوذ از پهلوی ، نیکان = پارسی : نیگان ، بلوچی : نگن و نظایر آن ، از ایرانی باستان : نگن ، منجی : ن
دردورلغتنامه دهخدادردور. [ دُ / دَ ] (ع اِ) گرداب که غرق کند. (منتهی الارب ). محلی در دریا که آب آن میجوشد و می چرخد، و درآن بیم غرق شدن است . (از اقرب الموارد). گرداب . (مهذب ال
غرغابلغتنامه دهخداغرغاب . [ غ َ ] (اِ) گرداب . (آنندراج ). غرقاب . رجوع به غرقاب شود. || شور و غوغا و آواز. (آنندراج ). نعره و های و هوی و آوازه ٔ بلند و مهیب . (فرهنگ شعوری ) :
اسجرلغتنامه دهخدااسجر. [ اَ ج َ ] (ع ص )حوض پاکیزه گل . (منتهی الارب ). گردابی که موضع او گل خالص باشد. || سرخ چشم . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). مؤنث : سَجْراء. ج ، سُجْر. (