چشم میملغتنامه دهخداچشم میم . [ چ َ / چ ِ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از حلقه ٔ میم است . (آنندراج ) : وگر ز دقت طبع تو عالمی سازندز روی جثه نیاید بچشم میم عظیم .حسین ثنائ
چشمه ٔ میملغتنامه دهخداچشمه ٔ میم . [ چ َ / چ ِ م َ/ م ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از حلقه ٔ میم است . (آنندراج ). سوراخ سر میم مکتوب : صنمی با زنخی تازه تر از برگ سمن صنمی
چشمفرهنگ مترادف و متضاد۱. دیده، عین ۲. دید، رویت، نظر، نگاه ۳. امید، انتظار، توقع ۴. عزیز، گرامی ۵. چشمزخم ۶. حدقه
تهی ماندنلغتنامه دهخداتهی ماندن . [ ت َ / ت ِ / ت ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از محروم ماندن . (آنندراج ). خالی شدن . خالی ماندن . عاری گشتن : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده ته
نلغتنامه دهخدان . (ع حرف ) علامت تنوین است ، و آن «نون » ساکن زائدی است که در تلفظ به آخر اسم آید و نوشته نشود: کتاب (در تلفظ: کتابِن ْ). (المنجد). و گاه در فارسی «ن » تنوین
چشم گندملغتنامه دهخداچشم گندم . [ چ َ / چ ِ م ِ گ َ دُ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه ٔ گندم که چاک آن بچشم میماند. (آنندراج ). چاک دانه ٔ گندم . شکافی که بر دانه ٔ گندم است : چشم ت
خرتکلغتنامه دهخداخرتک . [ خ َ ت َ / ت ُ] (اِ) مهره ٔ الوانی را گویند که بجهت دفع چشم زخم بر بازو و گردن اطفال بندند، و به این معنی بجای تاء قرشت میم هم آمده است . (برهان قاطع).
جحظملغتنامه دهخداجحظم . [ ج َ ظَ ] (ع ص ، اِ) مرد برآمده بزرگ چشم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به معنی جاحظ و میم آن زائد است . (از اقرب الموارد). رجوع به جاحظ شو