چشم دریدهلغتنامه دهخداچشم دریده . [ چ َ / چ ِ دَ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از بی شرم و بی حیا باشد. (برهان ). چشم شوخ و شوخ چشم و بی حیا. (آنندراج ). بی حیا وگستاخ و بی شرم و بی اد
چشم دریدهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبیشرم؛ بیحیا؛ پررو؛ بیادب: ◻︎ شوخی نرگس نگر که پیش تو بشکفت / چشمدریده ادب نگاهندارد (حافظ: ۲۶۲).
چشم درندهلغتنامه دهخداچشم درنده . [ چ َ / چ ِ دَ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) چشم دریده . (ناظم الاطباء). آنکه چشم را بدراند. رجوع به چشم دریده شود.