چستهلغتنامه دهخداچسته . [ چ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) بمعنی نغمه و آهنگ باشد. (برهان ). نغمه را گویند. (جهانگیری ). بمعنی نغمه است . (انجمن آرا) (آنندراج ). نغمه و آهنگ . (ناظم الاطباء
چستهلغتنامه دهخداچسته . [ چ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) شیردان گوسفند و بز و امثال آنرا گویند. (برهان ). شیردان بز و گوسفند و غیره باشد. (جهانگیری ). شیردان گوسپندان و غیره ، و آن معده ٔ
چستهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. نغمه؛ آهنگ؛ آواز.۲. ساغری؛ کیمخت؛ پوست کفل چهارپایان؛ پوست اسب و الاغ که دباغت شده باشد.
چسته خوارلغتنامه دهخداچسته خوار. [ چ َ ت َ / ت ِ خوا / خا] (نف مرکب ) کسی که اطعمه ٔ مرغوب بی تلاش روزی او شود، چرا که «چسته » چیزی خوردنی است . (غیاث ) (آنندراج ). چشته خوار. چشته خ
چسته نفسیلغتنامه دهخداچسته نفسی . [چ ُ ت َ / ت ِ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) پرگویی . وراجی . چس نفسی . گفتن سخن دراز و بیهوده . رجوع به چس نفسی شود.
چسته خوارلغتنامه دهخداچسته خوار. [ چ َ ت َ / ت ِ خوا / خا] (نف مرکب ) کسی که اطعمه ٔ مرغوب بی تلاش روزی او شود، چرا که «چسته » چیزی خوردنی است . (غیاث ) (آنندراج ). چشته خوار. چشته خ
چسته نفسیلغتنامه دهخداچسته نفسی . [چ ُ ت َ / ت ِ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) پرگویی . وراجی . چس نفسی . گفتن سخن دراز و بیهوده . رجوع به چس نفسی شود.
ساغریلغتنامه دهخداساغری . [ غ َ ] (ترکی ، اِ) چرمی است که از پوست کفل خر ساخته میشود و رویش ناهموار است . (فرهنگ نظام ). ساغری را نیز [ چسته ] گویند و آن را از پوست کفل گورخر و ا
ساقریلغتنامه دهخداساقری . (ترکی ، اِ) ساغری . کیمخت . (آنندراج از بهار عجم ) (ملحقات برهان ). چرمی است که از پوست کفل خر یا اسب ساخته شود. چسته . || کفل اسب . || قسمی کفش طلاب دی
صاغریلغتنامه دهخداصاغری . [ غ َ ] (ترکی ، اِ) ساغری . کیمخت و چسته و پوست خر و یاپوست اسب دباغی شده . رجوع به ساغری شود. || قسمی کفش مخصوص علما و طلاب قدیم بی پشت پاشنه ، با پاشن