چسلغتنامه دهخداچس . [ چ ُ ] (اِ) گوز بی صدا باشد. (آنندراج ) (غیاث ). بادی که از مقعد انسان یا حیوان بی صدا برآید. (فرهنگ نظام ). باد بدبویی که بیصدا از سوراخ مقعد خارج شود. ف
چُسگویش کرمانشاهکلهری: čes/ tes گورانی: čes سنجابی: čes/ tes کولیایی: čes/ tes زنگنهای: čes/ tes جلالوندی: čes/ tes زولهای: čes/ tes کاکاوندی: čes/ tes هوزمانوندی: čes/ tes
