چراندنگویش اصفهانی تکیه ای: bečerni طاری: černây(mun) طامه ای: čârnâɂan طرقی: čarnâymun کشه ای: čarnâymun نطنزی: čârnâɂan
چراندنلغتنامه دهخداچراندن . [ چ َ دَ ] (مص ) چرانیدن . شبانی کردن و چوپانی نمودن . (ناظم الاطباء). واداشتن حیوان به علف بیابان خوردن . (فرهنگ نظام ). به چرا واداشتن . به چرا بردن
چراندنیلغتنامه دهخداچراندنی . [ چ َدَ ] (ص لیاقت ) منسوب به چراندن ، یعنی جائی که لایق و قابل چراندن باشد. (ناظم الاطباء). چرانیدنی . آنچه بکار چراندن آید. سبزه و گیاهی که چراندن ر
چشم چراندنلغتنامه دهخداچشم چراندن . [ چ َ / چ ِ چ َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از اکتساب فیض دیدار کردن و دیدن چیز مرغوب و تماشا کردن آن را. (آنندراج ) : چون چشم از چراندن چشم است رزق مانی
نگه چراندنلغتنامه دهخدانگه چراندن . [ ن ِ گ َه ْ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) چشم چرانی کردن . به حسرت و ولع در چیزی نگریستن : بر سینه نعل و داغم بس لاله و گل من تا کی نگه چرانم در باغ و