چاچلغتنامه دهخداچاچ . (اِخ ) نام شهری از ترکستان نزدیک تاشکند مرکز جمهوری ازبکستان . مؤلف حدود العالم آرد: ناحیتی است بزرگ و آبادان و مردمانی غازی پیشه و جنگ گر و توانگر و بسی
چاچلهلغتنامه دهخداچاچله . [ چ َ ل َ / چ َ ل ْ ل َ ] (اِ) کفش و پای افزار چرمی . پوزار. نوعی کفش . قسمی پای افزار. مطلق پاپوش : گرفتم که جایی رسیدی ز مال که زرین کنی صندل و چاچله
چاچیلغتنامه دهخداچاچی . (ص نسبی ) منسوب به چاچ . هر چیز منسوب به چاچ (نام شهری در ترکستان ) عموماً و کمان خصوصاً کمان چاچی : چاچی کمان ، کمان ِ منسوب بشهر چاچ : هر آنگه که چاچی
چمچاچلغتنامه دهخداچمچاچ . [ چ َ ] (ص ) خمیده . منحنی . کوژپشت . خمیده پشت . قوزی : گفت ای کدخدای خام طمع پیرپوچ بغل زن چمچاچ کاج صمصام را سزد بریال سوزنی را ترانه بر ره چاچ . سوز