چاقاچاقلغتنامه دهخداچاقاچاق . (اِ صوت مرکب ) طراق طراق . شراق شراق . چاق چاق . صدایی که از شکستن چیزی برخیزد : می شکست آن بند ز آن بانگ بلندهر طرف میرفت چاقاچاق بند. مولوی .و رجوع
چقاچاقلغتنامه دهخداچقاچاق .[ چ َ ] (اِ صوت مرکب ) صدا و آواز پیاپی خوردن تیر باشد بجایی . (برهان ). آوارتیغ و تیر و جز آن که به بدن انسان درخورد و این لفظ مطابق لهجه ٔ ترکان است .
چاپاراقلغتنامه دهخداچاپاراق . (ترکی ، اِ) به شتاب . بسرعت . سخت بشتاب (رفتار). دوان . بشتاب در رفتن : چاپاراق برو به او میرسی .
چاپاچاپلغتنامه دهخداچاپاچاپ . (ترکی ، اِ مرکب ) چاپیدنی بر چاپیدنی . چپاولی در پی چپاولی : مگر چاپا چاپ است (از ترکی چاپ ها چاپ : غارت کن ، هین غارت کن ).
چاکاچاکلغتنامه دهخداچاکاچاک . (اِ صوت مرکب ) چکاچاک . چکچاک . بمعنی طراق طراق باشد. (برهان ). صدای زدن شمشیر. (فرهنگ انجمن آرا) (آنندراج ). صدای زدن شمشیر و مانند آن . (فرهنگ نظام
چقاچقلغتنامه دهخداچقاچق . [ چ َ چ َ ] (اِ صوت مرکب ) بمعنی چقاچاق است که صدا و آواز پیاپی خوردن تیر باشد بر جایی . (برهان ). بمعنی چقاچاق است . (آنندراج ). صدا و آواز برخورد پیاپ
چاق چاقلغتنامه دهخداچاق چاق . (اِ صوت مرکب ) چاقاچاق . تاق تاق . طراق طراق . صدایی که از خورد شدن و شکستن چیزی برخیزد : بِسرِ شَد گاهیش نرم و گه درشت زو برآرد چاقچاقی زیر مشت .مولو
چقاچاقلغتنامه دهخداچقاچاق .[ چ َ ] (اِ صوت مرکب ) صدا و آواز پیاپی خوردن تیر باشد بجایی . (برهان ). آوارتیغ و تیر و جز آن که به بدن انسان درخورد و این لفظ مطابق لهجه ٔ ترکان است .
چقاچقلغتنامه دهخداچقاچق . [ چ َ چ َ ] (اِ صوت مرکب ) بمعنی چقاچاق است که صدا و آواز پیاپی خوردن تیر باشد بر جایی . (برهان ). بمعنی چقاچاق است . (آنندراج ). صدا و آواز برخورد پیاپ
چق چقلغتنامه دهخداچق چق . [ چ َ چ َ ] (اِ صوت ) مخفف چقاچاق و چقاچق ، که آواز پیاپی خوردن تیر و شمشیر و امثال آن است . چقه . (در اصطلاح مردم شوشتر). و رجوع به چقاچاق و چقه شود. |
چکفرهنگ انتشارات معین( ~.) (اِصت .) = چکاچاک . چکاچک . چقاچاق : آواز ضربت تیغ ، صدایی که از چیزی برآید مانند شکستن چوب و نی و خوردن چیزی بر چیزی .
