چارطاقلغتنامه دهخداچارطاق . (اِ مرکب ) اطاقی که در بالای سرایها بر چهار ستون بنا کنند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). طاقی که بر چهارپایه استوار باشد بی دیوار : «... و چارطاقها بساختند از چوب سخت بلند و آن را به گز بیاکندند...». (تاریخ بیهقی چ ادیب ص <span class="hl" dir="ltr"
چارطاقلغتنامه دهخداچارطاق . (اِخ ) اسم مزرعه ای است از مزارع بلوک سیرجان کرمان که رعایای نصرت آباد در آن زراعت میکنند. (مرآت البلدان ج 4 ص 50).
چارطاقلغتنامه دهخداچارطاق . (اِخ ) چهارفرسخ و نیم میانه ٔ شمال و مغرب بیرم است . (فارسنامه ٔ ناصری ص 288).
چارطاقلغتنامه دهخداچارطاق . (اِخ ) ده از دهستان سراجو بخش مرکزی شهرستان مراغه 17 هزارگزی شمال باختری مراغه 18/5 هزارگزی شمال خاوری شوسه ٔ مراغه دهخوارقان . دره دارای 50 تن سکنه . آب آن از رودخا
اپرتاکلغتنامه دهخدااپرتاک . [ اَ پ ُ ] (ص ) جوان . (فرهنگ جهانگیری ). و این صورت مصحف کلمه ٔ اپرناک است .
پارتاکلغتنامه دهخداپارتاک . [ رِ ] (اِخ ) یا پارتاسن ولایتی بجانب جنوب شرقی سغد. اسکندر آنرا پس از اتمام کار سغد و بزنی کردن رُخسانه دختر حاکم آن ناحیت بگشود و خورین حکمران آنجا را باز ولایت داد. رجوع به تاریخ ایران باستان مشیرالدوله صص 1739-<span class="hl" di
اریتاقلغتنامه دهخدااریتاق . [ اَ رَ ] (اِخ ) وادی ای است که احساء و طلح در آن واقع است ، اندر طریق دو کوه از فید. (معجم البلدان ).
چارطاقیلغتنامه دهخداچارطاقی . (اِ مرکب ) بنایی که برسر قبر کنند بی دیوار یعنی چند ستون که بر آن سقفی است . طاقی بر چهار ستون نهاده بی دیواری و غالباً آن را بر سر گورها سازند. بنای بی دیواری که چهار ستون و یک سقف دارد و بیشتر بر سر قبرها سازند : بیرون رود ز زیر فلک مشت
چارطاقیلغتنامه دهخداچارطاقی . (اِخ ) قریه ای است از قرای غار. از اعمال طهران . (مرآت البلدان ج 4 ص 50).
چارطاق ارکانیلغتنامه دهخداچارطاق ارکانی . [ ق ِ اَ ] (اِ مرکب ) دنیا. (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ) : بشمع روشن خورشید میزند پنجه چراغ بخت تو در چارطاق ارکانی .ملا منیر (از آنندراج ).
آشکولغتنامه دهخداآشکو. (اِ) آشکوب : وین چارطاق ششدر هفت آشکوی چرخ یک تابخانه ٔ حرم کبریای اوست .خواجو.
چهارطاق ارکانیلغتنامه دهخداچهارطاق ارکانی . [ چ َ / چ ِ ق ِ اَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دنیا. رجوع به چارطاق ارکانی شود.
چهارطاق خوابیدنلغتنامه دهخداچهارطاق خوابیدن . [ چ َ / چ ِ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) خوابیدن به پشت در حالتی که دستها بر زمین کشیده و پاها کاملاً باز و آزاد باشد. رجوع به چارطاق خوابیدن شود.
چهارطاق افکنلغتنامه دهخداچهارطاق افکن . [ چ َ / چ ِ اَ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه بستر و خوابگاه افکند. که بستر و خوابگاه گسترد. || فراش . (ناظم الاطباء). کنایه از فراش است . رجوع به چارطاق افکن شود.
چارطاق ارکانیلغتنامه دهخداچارطاق ارکانی . [ ق ِ اَ ] (اِ مرکب ) دنیا. (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ) : بشمع روشن خورشید میزند پنجه چراغ بخت تو در چارطاق ارکانی .ملا منیر (از آنندراج ).
چارطاق افکنلغتنامه دهخداچارطاق افکن . [ اَ ک َ ] (نف مرکب ) کنایه از فراش باشد. (آنندراج ) : فلک بر زمین چارطاق افکنش زمین بر فلک چارنوبت زنش . نظامی (از آنندراج ).|| فراش و بستر . (ناظم الاطباء).
چارطاق خوابیدنلغتنامه دهخداچارطاق خوابیدن . [ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) بر پشت خوابیدن . نوعی و شکلی از خفتن و دراز کشیدن که شخص به پشت خوابیده دو دست و دو پای را باز و دراز افکند.
چارطاقیلغتنامه دهخداچارطاقی . (اِ مرکب ) بنایی که برسر قبر کنند بی دیوار یعنی چند ستون که بر آن سقفی است . طاقی بر چهار ستون نهاده بی دیواری و غالباً آن را بر سر گورها سازند. بنای بی دیواری که چهار ستون و یک سقف دارد و بیشتر بر سر قبرها سازند : بیرون رود ز زیر فلک مشت
چارطاقیلغتنامه دهخداچارطاقی . (اِخ ) قریه ای است از قرای غار. از اعمال طهران . (مرآت البلدان ج 4 ص 50).
