پیکارپرستلغتنامه دهخداپیکارپرست . [ پ َ / پ ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پیکارجوی . جنگجوی . (انجمن آرا). شجاع و دلاور. ج ، پیکارپرستان .
پیکارپرستانلغتنامه دهخداپیکارپرستان . [ پ َ / پ ِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) ج ِ پیکارپرست ، جنگجویان . (انجمن آرا). کنایه از مردمان جنگجو. (آنندراج ) (برهان ) : از فتنه درین سوی فلک جای نبین
پیکارپرستانلغتنامه دهخداپیکارپرستان . [ پ َ / پ ِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) ج ِ پیکارپرست ، جنگجویان . (انجمن آرا). کنایه از مردمان جنگجو. (آنندراج ) (برهان ) : از فتنه درین سوی فلک جای نبین
پیکارسانلغتنامه دهخداپیکارسان . [ پ َ / پ ِ ] (اِ مرکب ) پیکارستان . محل جنگ . شهر جنگ : دریغ است رنج اندرین شارسان که داننده خوانَدْش پیکارسان .فردوسی .
لجوجلغتنامه دهخدالجوج . [ ل َ ] (ع ص ) ستیهنده . لجوجة (الهاء للمبالغة). (منتهی الارب ). ژکاره . (لغت نامه ٔ اسدی ). ستیزه کیش . (مهذب الاسماء). عنید. ستهنده . (دهار) (زمخشری ).
پیکرلغتنامه دهخداپیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] (اِ) مقابل بوم . مقابل زمینه . نقش پارچه . گل : بیارید پرمایه دیبای روم که پیکر بریشم بود زرش بوم . فردوسی .غلامان رومی بدیبای روم همه پ