پیش نمازلغتنامه دهخداپیش نماز. [ ن َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) امام . (السامی ) (مهذب الاسماء). امام جماعت . مقتدا. امام که در نماز جماعت او پیش باشد و دیگران خلف او نماز خوانند. (آنندر
محراب خوانلغتنامه دهخدامحراب خوان . [ م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) پیشنماز : حافظ جلال الدین محمود خطیب ، حافظ و محراب خوان آنجا (یعنی خانقاه اخلاصیه ) (ترجمه ٔ مجالس النفایس ص 275).
پس نمازلغتنامه دهخداپس نماز. [ پ َ ن َ ] (اِ مرکب ) آنکه پشت امام یعنی پیشنماز نماز گزارد. مأموم : تقلب تو در نمازجماعت با پس نمازانت . (تفسیر ابوالفتوح ج 4 ص 141).