پیرانهلغتنامه دهخداپیرانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) منسوب به پیر. چون پیر : کعبه دیرینه عروسی است عجب نی که بر اوزلف پیرانه و خال رخ برنا بینند. خاقانی .پیرانه گریست بر ج
پیرانهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. مربوط به پیران.۲. آنچه درخور پیران است.۳. (قید) به روشی که از پیران انتظار میرود: ◻︎ جهان بر جوانان جنگآزمای / رها کن فروکش تو پیرانه پای (نظامی۵: ۸۲۵).۴.
پیرانه سرلغتنامه دهخداپیرانه سر.[ ن َ / ن ِ س َ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) پیران سر. در پیری . در عهد پیری . در دوره ٔ شیخوخیت . سر پیری . هنگام پیری . در دوره ٔ پیری . صاحب غیاث گوید: بم
پیرانه سریلغتنامه دهخداپیرانه سری . [ ن َ / ن ِ س َ ] (حامص مرکب ) حالت پیری . (آنندراج ). دوران پیری . ایام کهولت . روزگار سالخوردگی .
پیرانه سرفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. سر پیری؛ زمان پیری؛ روزگار پیری.۲. (قید) در دورۀ پیری: ◻︎ برست آنکه در عهد طفلی بمرد / که پیرانهسر شرمساری نبرد (سعدی۱: ۱۱۷).
سختسرخرگی پیرانهsenile arteriosclerosisواژههای مصوب فرهنگستاننوعی سختسرخرگی که در سن پیری رخ میدهد متـ . تصلب شرایین پیرانه
پیرانه سرلغتنامه دهخداپیرانه سر.[ ن َ / ن ِ س َ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) پیران سر. در پیری . در عهد پیری . در دوره ٔ شیخوخیت . سر پیری . هنگام پیری . در دوره ٔ پیری . صاحب غیاث گوید: بم
پیرانه سریلغتنامه دهخداپیرانه سری . [ ن َ / ن ِ س َ ] (حامص مرکب ) حالت پیری . (آنندراج ). دوران پیری . ایام کهولت . روزگار سالخوردگی .
پیرانه سرفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. سر پیری؛ زمان پیری؛ روزگار پیری.۲. (قید) در دورۀ پیری: ◻︎ برست آنکه در عهد طفلی بمرد / که پیرانهسر شرمساری نبرد (سعدی۱: ۱۱۷).