پویندهلغتنامه دهخداپوینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) دونده . پویان . دوان . جانور متحرک . آنکه پوید. ج ، پویندگان . رجوع به پویندگان شود : چو پوینده نزدیک دستان رسیدبگفت آنچه دانست و
پویندهفرهنگ انتشارات معین(یَ دِ) (ص فا.) 1 - رونده . 2 - دونده . 3 - جست وجو کننده . 4 - چارپا، ستور.
پویندهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. بهشتابرونده؛ رونده ◻︎ ببالد ندارد جز این نیرویی / نپوید چو پویندگان هر سویی (فردوسی: ۱/۶).۲. جستجوکننده.
پاینده سلطان بیگملغتنامه دهخداپاینده سلطان بیگم . [ ی َ دَ س ُ ب َ گ ُ ] (اِخ ) دختر میرزاسلطان ابوسعید و عمه ٔ ابوالمظفر یادگار محمد میرزاست . در سال 873 هَ . ق . سلطان حسین میرزابایقرا پس
پایندهلغتنامه دهخداپاینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) قَیّوم . (دهار). دائم . بادوام . مُدام . قائم . (دهار) (مهذب الاسماء). باقی . (مهذب الاسماء). جاوید. محکم . استوار. قیّم . قیّام
پاینده کیشلغتنامه دهخداپاینده کیش . (اِخ ) نام شهر (؟) و بعضی شارحین بوستان «پابند» بمعنی زمین گل و لای نوشته و «کیش » نام جزیره .
پوشندهلغتنامه دهخداپوشنده . [ ش َ دَ / دِ ] (نف ) آنکه چیزی بر تن یا بر چیز دیگر پوشد. آنکه پوشد. || آنکه مستور دارد. آنکه مخفی کند. آنکه کتمان کند. ساتر. ساترة. کاتم . کاتمه : بر
پویالغتنامه دهخداپویا. (نف ) پوینده . رونده و برخی دونده را گویند. (برهان ). که پوید : طفل تا گیرا وتا پویا نبودمرکبش جز شانه ٔ بابا نبود. مولوی .عشوه کرد اهل عشق را پویابلبل از