پنبه زنلغتنامه دهخداپنبه زن . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] (نف مرکب ) پنبه بز. پنبه وز. بهینه . بهین . حلاّج . ندّاف . (دهار) : آن شنیدی که بود پنبه زنی مفلس و غلتبانْش خواند زنی .سنائی
پنبه زنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکسی که پنبه را با کمان میزند که از هم باز شود؛ حلاج؛ نداف؛ پنبهبز؛ پنبهوز.
پنبه زنیلغتنامه دهخداپنبه زنی . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] (حامص مرکب ) عمل بیرون کردن پنبه از پنبه دانه . محلوج کردن پنبه . حلیج کردن پنبه . حِلاجت . تندیف . ندف .
پنبه زنیلغتنامه دهخداپنبه زنی . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] (حامص مرکب ) عمل بیرون کردن پنبه از پنبه دانه . محلوج کردن پنبه . حلیج کردن پنبه . حِلاجت . تندیف . ندف .