پلیدکارلغتنامه دهخداپلیدکار. [ پ َ ] (ص مرکب ) زناکار. زانی . زانیه . (مهذب الاسماء). قحبه . روسپی . جلب . (زمخشری ). بدکار. بغی ّ. عاهر. عاهره (زن ). مُسافح .
پلیدکاریلغتنامه دهخداپلیدکاری . [ پ َ ] (حامص مرکب ) زنا. (دهار) (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة). تبهکاری .
پلیدکاریلغتنامه دهخداپلیدکاری . [ پ َ ] (حامص مرکب ) زنا. (دهار) (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة). تبهکاری .
مسافحلغتنامه دهخدامسافح . [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مسافحة. زانی . پلیدکار. رجوع به مسافحة شود.
شهدارةلغتنامه دهخداشهدارة. [ ش ِ رَ ] (ع ص ) پلیدزبان سخن چین و پلیدکار که میان مردم فساد انگیزد. || کوتاه بالا درشت . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مسافحةلغتنامه دهخدامسافحة. [ م ُ ف ِ ح َ ] (ع ص ) تأنیث مسافح . نعت فاعلی از مسافحة. زانیة. زن بدکار. زنی پلیدکار. (دهار). ج ، مسافحات . رجوع به مسافح و مُسافَحة شود.
صعفقیلغتنامه دهخداصعفقی . [ ص َ ف َ ] (ع ص ) دزد پلیدکار. (مهذب الاسماء). || قومی که بدون رأس المال در بازار بهر تجارت روند و هرگاه تجار چیزی را خرید کنند ایشان داخل و شریک آنهاشوند. (منتهی الارب ). رجوع به صعافقة و صعافق شود.
پلیدکاریلغتنامه دهخداپلیدکاری . [ پ َ ] (حامص مرکب ) زنا. (دهار) (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة). تبهکاری .