پلنگینلغتنامه دهخداپلنگین . [ پ َ ل َ ] (ص نسبی ) پلنگ دار : رهت مارین و کهسارش پلنگین گیاه و سنگش از خون تو رنگین .فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
پلنگینهلغتنامه دهخداپلنگینه . [ پ َ ل َ ن َ / ن ِ ] (ص ) از پوست پلنگ . لباس یا جوشنی که از پوست پلنگ کنند : کیومرث شد بر جهان کدخدای نخستین بکوه اندرون ساخت جای سر تخت و بختش برآم
پلنگینه پوشلغتنامه دهخداپلنگینه پوش . [ پ َ ل َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه لباس از پوست پلنگ دارد. ملبس به پلنگینه . پلنگی پوش : بگفتندکای مرد با زور و هوش [ به رستم ]برین گونه پیلی پ
پلنگینهفرهنگ انتشارات معین(پَ لَ نِ) (ص نسب .) 1 - جامه ای که از پوست پلنگ سازند. 2 - نوعی جامه که در قدیم از پوست پلنگ می ساختند.
پلنگینهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. پلنگ‌مانند.۲. جامه‌ای که از پوست پلنگ بدوزند.۳. نوعی لباس جنگ که از پوست پلنگ می‌دوخته‌اند.۴. جامه‌ای که خال‌های سیاه مانند پوست پلنگ داشته باشد.
پلنگینهلغتنامه دهخداپلنگینه . [ پ َ ل َ ن َ / ن ِ ] (ص ) از پوست پلنگ . لباس یا جوشنی که از پوست پلنگ کنند : کیومرث شد بر جهان کدخدای نخستین بکوه اندرون ساخت جای سر تخت و بختش برآم
پلنگینه پوشلغتنامه دهخداپلنگینه پوش . [ پ َ ل َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه لباس از پوست پلنگ دارد. ملبس به پلنگینه . پلنگی پوش : بگفتندکای مرد با زور و هوش [ به رستم ]برین گونه پیلی پ
مارینلغتنامه دهخدامارین . (ص نسبی ) از «مار» (خزنده ٔ معروف ) + «ین » (پساوندی که چون در آخر اسم درآید صفت نسبی سازد). ماردار. پر از مار. مارلاخ : رهت مارین و کهسارت پلنگین گیا و
پلنگی پوشلغتنامه دهخداپلنگی پوش . [ پ َ ل َ ] (نف مرکب ) که لباسی از پوست پلنگ کرده باشد. پلنگینه پوش : صیدگاهش ز خون دریاجوش گاه گرگینه گه پلنگی پوش .نظام قاری (دیوان البسه ص 25).
خجسته سروشلغتنامه دهخداخجسته سروش . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ س ُ ] (اِ مرکب ) سروش خجسته . فرشته ٔ مبارک قدم . هاتف مبارک : یکایک بیاید خجسته سروش بسان پری پلنگینه پوش . فردوسی .بفرمان یزد
