پس خورفرهنگ انتشارات معین(پَ. خُ) 1 - (ص فا.) کسی که بازماندة غذای دیگران را می خورد. 2 - (ص مف .) بازماندة غذا.
پس خورلغتنامه دهخداپس خور. [ پ َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) آنکه بازمانده ٔ غذای دیگران خورد. || (ن مف مرکب ) مخفف پس خورده یا بازمانده یا فضله ٔ طعام و غذا. سُؤر.
پس خوردهلغتنامه دهخداپس خورده . [ پ َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پس مانده . باقی مانده ٔ طعام یا شراب پس از خوردن و آشامیدن کسی آنرا. سُؤر. نَغبه . غُمجَه ، اسار: پس خورده
پس خوردهلغتنامه دهخداپس خورده . [ پ َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پس مانده . باقی مانده ٔ طعام یا شراب پس از خوردن و آشامیدن کسی آنرا. سُؤر. نَغبه . غُمجَه ، اسار: پس خورده
سؤرلغتنامه دهخداسؤر.[ س ُءْرْ ] (ع اِ) نیم خورده و پس مانده ٔ اطعمه و اشربه . (برهان ). بقیه ٔ چیزی و پس خورده . (منتهی الارب ). نیم خورده و پس خورده . (غیاث ). نیم خورده . (ج