پسندیدگیلغتنامه دهخداپسندیدگی . [ پ َ س َ دی دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی آنچه پسندیده باشد : گوهری نیست پسندیده تر ازگوهر توبا پسندیدگی گوهر فخر گهری .فرخی .
پسندندگیلغتنامه دهخداپسندندگی . [ پ َ س َ دَ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی پسندنده . || عمل پسندنده .
پسندیده بودنلغتنامه دهخداپسندیده بودن . [ پ َ س َ دی دَ / دِ دَ ] (مص مرکب ) پسند بودن . مطبوع بودن . مقبول بودن : سخن گرچه دارد ز اختر فروغ پسندیده باشد چو نبود دروغ . فردوسی .و نیزرجو
مقبولیلغتنامه دهخدامقبولی . [ م َ ] (حامص ) پسندیدگی و شایستگی . مطبوعی و محبوبی . (از ناظم الاطباء) : به سرسبزی صبح آراسته به مقبولی نزل ناخواسته . نظامی .رای هندی را ندیمی بود ه
بهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکلمۀ تعجب و تحسین که در مقام شگفتی از خوبی و پسندیدگی چیزی گفته می‌شود؛ به‌به؛ وه‌وه؛ په‌په.