پسر عباسلغتنامه دهخداپسر عباس . [ پ ِ س َ رِ ع َ ب ب ] (اِخ ) مؤلف مجمل التواریخ (ص 12) عبداﷲبن عباس بن عبدالمطلب را چنین نامیده است . رجوع به ابن عباس شود.
پسر بکرلغتنامه دهخداپسر بکر. [پ ِ س َ رِ ب َ ] (اِخ ) ابن حمران . بروایت اصح وی مسلم بن عقیل را در کوفه شهید کرده سرش را به پیش عبیداﷲبن زیاد حاکم کوفه برد و تنش را از بام قصر بزیر
پسر داودلغتنامه دهخداپسر داود. [ پ ِ س َ رِ وُو ] (اِخ ) مؤلف قاموس کتاب مقدس گوید: این لغت بواسطه نبوّات وارده در عهد عتیق قصد از نسل داود است که سلطنت پایدار مستقبل [ ظ: مستقل ]
پسر درغوشلغتنامه دهخداپسر درغوش . [ ] (اِخ ) یکی از شعرای دربار خضرخان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک ترک خانیه ٔ ماوراءالنهر بوده است . آقای قزوینی حدس میزنند که کلمه ٔ درغوش چنانکه ص
پسر رامیلغتنامه دهخداپسر رامی . [ پ ِ س َ رِ ] (اِخ ) قَصّار اُمّی . شاید یکی از این دو تصحیف دیگری است و آن نام شاعری است باستانی و از او ابیات ذیل در فرهنگ اسدی شاهد آمده است از ج