پرندآور

parand[']āvar

معنی

۱. جوهردار (شمشیر).
۲. (اسم) شمشیر جوهردار: ◻︎ یکی باره و گبر و برگستوان / پرندآور و جامهٴ هندوان (فردوسی: ۵/۴۲)، ◻︎ دلیران که بودند و گندآوران / کشیدند یکسر پرندآوران (فردوسی: ۴/۵۸).

جست‌وجوی دقیق

پرندآور

لغت‌نامه دهخدا

پرندآور. [ پ َ رَ وَ ] (ص مرکب ) شمشیر جوهردار. (رشیدی ). تیغ گوهردار. (اسدی ). گوهردار (شمشیر و مانند آن ). تیغ گهردار. (صحاح الفرس ). تیغ و شمشیرجوهردار. (بره

پرندآور

فرهنگ انتشارات معین

(پَ رَ. وَ) (ص مر.) شمشیر جوهردار، تیغ آب داده .

پرندآور

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. جوهردار (شمشیر).۲. (اسم) شمشیر جوهردار: ◻︎ یکی باره و گبر و برگستوان / پرندآور و جامهٴ هندوان (فردوسی: ۵/۴۲)، ◻︎ دلیران که بودند و گندآوران / کشیدند یکسر پرن

جست‌وجوی مشابه

پرندوار

لغت‌نامه دهخدا

پرندوار. [ پ َ رَ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) شب روز گذشته باشد که پریشب است و آنرا بعربی بارحةالاولی خوانند. پَرندوش . (برهان ). پریشب . (رشیدی ). و رجوع به پرندوش ش

پرندوار

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

= پرندوش

پانداتریا

لغت‌نامه دهخدا

پانداتریا. [ ت ِ ] (اِخ ) جزیره ای به دریای تیره نی بر ساحل کامپانی . ژولی و آگری پین و اکتاوی زن نِرُن بدانجا تبعید شدند. و امروز آنرا وان تُتِن نامند.

پدیدآورنده

فرهنگ مترادف و متضاد

خالق، سازنده، مبتکر، مخترع، موجد

پاندورا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

Pandora

جست‌وجوی متن

برندآور

لغت‌نامه دهخدا

برندآور. [ ب َ رَ وَ ] (اِ مرکب ) شمشیر تیز. (از آنندراج ). شمشیر درخشان و تابان . (ناظم الاطباء). پرندآور. و رجوع به پرندآور شود.

روهنی

لغت‌نامه دهخدا

روهنی . [ هَِ ] (اِ) آهن و پولاد جوهردار و آنچه از آن سازند. (برهان ) (آنندراج ). آهن گوهردار. (فرهنگ سروری ) (فرهنگ اوبهی ) (از لغت فرس اسدی ): این بیت (بیت فر

آبگون

لغت‌نامه دهخدا

آبگون . (ص مرکب ) برنگ آب . آبی . کبود. ازرق : ببارید و زهم بگسست و گردان گشت بر گردون [ ابر ]چو پیلان پراکنده میان آبگون صحرا. فرخی .الا تا که روشن ستاره ست هر

خونریز

لغت‌نامه دهخدا

خونریز. (نف مرکب ) ریزنده ٔ خون . (آنندراج ). سفاک . قتال . آدم کش .(ناظم الاطباء). سفاح . (یادداشت مؤلف ) : شهنشاه خودکام خونریز مرداز آن آگهی گشت رخسار زرد.

زهرخورد

لغت‌نامه دهخدا

زهرخورد. [ زَخوَرْ / خُرْ ] (ن مف مرکب ) مسموم . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زهرخورده . به زهر آغشته شده : شد آنگه برش رازگوینده تنگ نهان دشنه ٔ زهرخورده بچنگ ..