پرتو کردنلغتنامه دهخداپرتو کردن . [ پ َ ت َ / تُو ک َدَ ] (مص مرکب ) در بعض لهجات ایرانی ، پرتاب کردن .
پرتویradiatusواژههای مصوب فرهنگستانابری با نوارهای پهن موازی که به نظر میآید به سوی نقطه یا نقطههایی بر روی افق (نقطه/ نقطه‌های تابش) میل میکنند؛ این اصطلاح عمدتاًً همراه با ابرهای پرسا و فراز
موازنهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. هم‌وزن کردن؛ سنجیدن دوچیز و برابر کردن آن‌ها با هم.۲. (ادبی) در بدیع، آوردن کلماتی هم‌وزن در دو مصراع، مانندِ این شعر: آن‌که بیرون برد رفعش چین ز ر‌خسار سپر
کورسو زدنلغتنامه دهخداکورسو زدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) نور اندک دادن . با روشنایی ضعیف روشن کردن . (فرهنگ فارسی معین ). درخشش پرتوی است ضعیف که از راه دور یا نزدیک به چشم رسد: دیدم ا
علملغتنامه دهخداعلم . [ ع ِ ] (ع مص ) دانستن . || یقین کردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || دریافتن . (منتهی الارب ). ادراک . (اقرب الموارد). || است
پرتولغتنامه دهخداپرتو. [ پ َ ت َ / تُو ] (اِ) شعاع . (برهان ) (زمخشری ). روشنائی . (برهان ). ضوء. (زمخشری ). تاب . سنا. (دهار). روشنی . نور. ضیاء. تابش . فروغ . (برهان ) (غیاث ا
چراغلغتنامه دهخداچراغ . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) آلت روشنایی که انواع مختلف روغنی ، نفتی ، گازی و برقی آن بترتیب در جهان معمول بوده و هنوز هم در بعضی کشورها اقسام گوناگون آن مورد استع