پراکنندهلغتنامه دهخداپراکننده . [ پ َ ک َ ن َ دَ / دِ ] (نف ) پریشان کننده . متفرق کننده . تار و مار کننده . وِلوکننده . وِلاوکننده .
پراکندگیلغتنامه دهخداپراکندگی . [ پ َک َ دَ / دِ ] (حامص ) پراگندگی . پریشانی . تفرّق . تفرقه . تشتت . شمل . تَذعذع . تبدد. شتات . شَت ّ. (منتهی الارب ). شَعَث . (دهار) (منتهی الارب
پراکندنیلغتنامه دهخداپراکندنی . [ پ َ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) که پراکندن آن واجب بود. || ازدر پراکندن . درخور پراکندن . قابل تفرّق ، قابل تفریق . || نثار : هیونان بسیار و افکندنی ز پوشی
پراکندنلغتنامه دهخداپراکندن . [ پ َ ک َ دَ ] (مص ) نثار کردن . نشر. قشع. بَث ّ. بعث . تفریق . تفرقه . تشعیث (موی و جز آن ). اِشتات . پریشیدن . پریشان کردن . طحطحه . ذعذعه . ذَرذره
پراکنندهلغتنامه دهخداپراکننده . [ پ َ ک َ ن َ دَ / دِ ] (نف ) پریشان کننده . متفرق کننده . تار و مار کننده . وِلوکننده . وِلاوکننده .
پراکندگیلغتنامه دهخداپراکندگی . [ پ َک َ دَ / دِ ] (حامص ) پراگندگی . پریشانی . تفرّق . تفرقه . تشتت . شمل . تَذعذع . تبدد. شتات . شَت ّ. (منتهی الارب ). شَعَث . (دهار) (منتهی الارب
پراکندنیلغتنامه دهخداپراکندنی . [ پ َ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) که پراکندن آن واجب بود. || ازدر پراکندن . درخور پراکندن . قابل تفرّق ، قابل تفریق . || نثار : هیونان بسیار و افکندنی ز پوشی
