پدرکشتهلغتنامه دهخداپدرکشته . [ پ ِ دَ ک ُ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب ) آنکه پدرش را کشته باشند : پدرکشته را شاه گیتی مخوان کنون کز سیاوش نماند استخوان . فردوسی .پدر کشتی و تخم کین کاشت
پدرکشتگیلغتنامه دهخداپدرکشتگی . [ پ ِ دَ ک ُ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی پدرکشته . || بغضاء. کینه .
پسرکشتهلغتنامه دهخداپسرکشته . [ پ ِ س َ ک ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه فرزند ذکور وی بقتل رسیده باشد.
پدرختهلغتنامه دهخداپدرخته . [ پ ِ رَ ت َ / ت ِ ] (ص ) غمگین . اندوهناک . اندوهگین . حزین . محزون . مغموم : شنیدم چو دستان ز مادر بزادبرآمد همه کار ایران ببادکه چون او جدا شد ز ماد
پدرکشتگیلغتنامه دهخداپدرکشتگی . [ پ ِ دَ ک ُ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی پدرکشته . || بغضاء. کینه .
آشتیلغتنامه دهخداآشتی . (اِ) (از پهلوی آشتیه ) دوستی از نو کردن . ترک جنگ . رنجشی را از کسی فراموش کردن . صلح . مصالحه . سلم . مسالمه . موادعه . هدنه . مهادنه . سازش . مقابل جنگ
پدرلغتنامه دهخداپدر. [ پ ِ دَ ] (اِ) (از پهلوی اَبی تَر) مردی که از او دیگری بوجود آمده است . باب . والِد. اَب . بابا. اَبَة : بپذرفت مهران ستاد از پدربنام شهنشاه پیروزگر. فردو
پسرکشتهلغتنامه دهخداپسرکشته . [ پ ِ س َ ک ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه فرزند ذکور وی بقتل رسیده باشد.
