پدرودلغتنامه دهخداپدرود. [ پ َ / پ ِ ] (اِ) وداع . بدرود. ترک گفتن چیزی و بدین معنی با کردن صرف شود : برآمد خروشیدن کرّنای تهمتن برآورد لشکر ز جای ...پراندیشه جان جهاندار شاه دو
پدرودفرهنگ انتشارات معین(پِ) [ په . ] ( اِ.) = بدرود: 1 - وداع کردن ، خداحافظی . 2 - سلامت ، تندرست .
پدرودفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. وداع؛ خداحافظی: ◻︎ به پدرود کردن رخ هر کسی / ببوسید با آب مژگان بسی (فردوسی: لغت‌نامه: پدرود).۲. (صفت) خوش؛ خوشحال.۳. (صفت) تندرست: ◻︎ تو پدرود باش ای جهان‌پ
پدردارلغتنامه دهخداپدردار. [ پ ِ دَ ] (نف مرکب ) صاحب پدر. دارنده ٔ پدر. || در تداول عامّه ، نجیب . اصیل .
پدردادهلغتنامه دهخداپدرداده . [ پ ِ دَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) بخشیده ٔ پدر : بسر برنهاد آن پدرداده تاج که زیبنده باشد بآزاده تاج .دقیقی .
پدروارلغتنامه دهخداپدروار. [ پ ِ دَ ] (ق مرکب ) مانند پدر. همچون پدر : پدروار با درد جنگ آوردجهان بر جهانجوی تنگ آورد. فردوسی .پدروارش از مادر اندر پذیروزین گاو نغزش بپرور بشیر. ف
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دِ ] (ع ص ) پدرودکننده . (آنندراج ). پدرودکننده یعنی رخصت کننده . (غیاث ).
رودبانلغتنامه دهخدارودبان . (ص مرکب ) پاسبان رود. نگهبان و محافظ رود : چو آمد بنزدیک اروندرودفرستاد زی رودبانان درود. فردوسی .چنان خوار برگشت از او رودبان که جان را همی گفت پدرود
غزل برداشتنلغتنامه دهخداغزل برداشتن . [ غ َ زَ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) غزل سراییدن . غزل گفتن . غزل خواندن : غزل برداشته رامشگر رودکه پدرود ای نشاط و عیش پدرود. نظامی .مطرب از درد محبت غز
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دَ ] (ع ص ) اسب آساینده و آسایش جوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پدرود کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ). مودعه .