پاکزادگیلغتنامه دهخداپاکزادگی . [ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حلال زادگی . پاک نژادی : اندر پلیدزادگی و پاکزادگی تو چغزِ حوض گلخن و من شیم کوثرم .سوزنی .
پاکزادلغتنامه دهخداپاکزاد. (ن مف مرکب ) حلال زاده . از نسل پاک . از نژاد پاک . پاک گهر. پاک گوهر. پاک نژاد. مقابل ناپاک زاد، سَند، بدنژاد : من از تخمه ٔ ایرج پاکزادوی از تخمه ٔ تو
پاکزادهلغتنامه دهخداپاکزاده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پاکزاد. حلال زاده . پاک نژاد. از نژاد پاک . ازنسل پاک . نجیب . اصیل . مقابل ناپاک زاده : یکی آنکه ناپاک خون پدرنریزد ز تن پاک
شیملغتنامه دهخداشیم . (اِ) قسمی ماهی فلس دار که در پشت نقطه های سیاه دارد. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ اوبهی ) (از غیاث ) (از انجمن آرا) (از آنندراج
گلخنلغتنامه دهخداگلخن . [ گ ُ خ َ ] (اِ مرکب ) (از: گل = کردی کل ، حرارت ، جوش + خن ، خانه ، پسوند مکان ) گلخان ، کردی کول خن (بخاری )، طبری گولخوم . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ مع
پلید زادگیلغتنامه دهخداپلید زادگی . [ پ َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) ناپاکزادگی : اندر پلیدزادگی و پاک زادگی تو چغز حوض گلخن و من شیم کوثرم .سوزنی .
پاکیلغتنامه دهخداپاکی . (حامص ) طهارت . (برهان ). طُهر. طیب . پاکیزگی . مقابل پلیدی . || قُدس : نخست از جهان آفرین کرد یادخداوند خوبی و پاکی و داد. فردوسی . || بی غشی . صفا. (بر
چغزلغتنامه دهخداچغز. [ چ َ] (اِ) غوک بود آن که در آب بانگ زند و فاض (؟) و بتازی غنجموس [ کذا ]گویندش . (فرهنگ اسدی چ اقبال ). غوک باشد یعنی وزغ . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی چ اقبال ).
