پارسلغتنامه دهخداپارس . (اِ) آواز سگ . بانگ سگ . علالای سگ .عَوعَو. هفهف . عفعف . وَغواغ . وَعوع . وَکوَک . نوف .- پارس کردن ؛ عوعو کردن سگ . نوفیدن . بانگ کردن سگ به شب چون غر
پارسلغتنامه دهخداپارس . (اِخ ) صورتی دیگر از کلمه ٔ فارس است . منسوب به قوم پارس َ از قبایل آریائی ایران . و سپس این کلمه بر تمام مملکت ایران اطلاق شده است برای تاریخ پارس رجوع
پارسلغتنامه دهخداپارس . (ترکی ، اِ) جانوری است شکاری کوچکتر از پلنگ . (برهان ). یوز. فهد. وَشق . و پارس بدین معنی ترکی است .
پارسلغتنامه دهخداپارس . [ س َ ] (اِخ ) نام سرزمین پارس . رجوع به فارس و پارس و رجوع به بلادالخاضعین شود.
پارس ئیللغتنامه دهخداپارس ئیل . (ترکی ، اِ مرکب ) سال پلنگ . (نصاب الصبیان ). و از شاهد ذیل چنین مستفاد میشود که پارس یوز است . و آن نام سال سیم از دوره ٔ دوازده ساله ٔ تاریخ ترکان