پائیزی نسویلغتنامه دهخداپائیزی نسوی . [ زی ِ ن َ س َ ] (اِخ ) مجدالدین محمد الپائیزی النسوی . از شعرای عصر سلطان علاءالدین محمد خوارزمشاه (596 - 617 هَ . ق .) است . محمد عوفی درلباب ال
پائیزلغتنامه دهخداپائیز. (اِ) خزان . خریف . برگ ریزان . تیر. تیرماه . بادبیز. بادبز. سفیدبری . (برهان ). و آن مدت ماندن آفتاب است در بروج میزان و عقرب و قوس . سومین فصل سال . و ک
پائیزهلغتنامه دهخداپائیزه . [ زَ / زِ ] (مغولی ، اِ) پایزه . فرمانی بود که پادشاهان به کسی میدادند تا به هر جای که رود همه فرمانبردار وی باشند. برای شواهد رجوع به کلمه ٔ پایزه شود
پائیزه کاریلغتنامه دهخداپائیزه کاری . [ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) کشت و زرع در پائیز. مقابل بهاره کاری .
تیرماهیلغتنامه دهخداتیرماهی . (ص نسبی ) خریفی . خزانی .پائیزی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). خریفی . || منسوب به تیرماه و تابستانی . (ناظم الاطباء).
خرفیلغتنامه دهخداخرفی . [ خ َ رَ فی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به خریف . || میوه ٔ تازه ٔ پائیزمیوه ٔ پائیزی . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).