لغتنامه دهخدا
رجون . [ رُ ] (ع مص ) اقامت کردن به جایی . (منتهی الارب ). اقامت نمودن در جایی . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). ایستادن به جایی . (تاج المصادر بیهقی ). اقامت کردن در جایی . (از اقرب الموارد). || الفت گرفتن و خوگر شدن شتران و جز آنها (از باب نصر و سمع و کرم ). (از ناظم الاطباء)