لغتنامه دهخدا
وستا. [ وَ ] (اِ) ستایش خالق و خلق . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). ستایش خدا. (غیاث اللغات ). ستایش و شکر خالق . (ناظم الاطباء). || (اِخ ) به وزن و معنی استاست که تفسیر زند باشد . (برهان ) (انجمن آرا). وستا تفسیرزند است و زند صحف ابراهیم بود. (صحاح الفرس ) (لغت نامه ٔ اسدی