وقیعةلغتنامه دهخداوقیعة. [ وَ ع َ ] (ع اِ) وقیعت . آسیب کارزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). صدمه ٔ جنگ . (اقرب الموارد). || خنور از شاخ خرما که در وی جامه و جز آن نهند. (منتهی الا
وقیعةلغتنامه دهخداوقیعة. [ وَ ع َ ] (ع اِ) وقیعت . آسیب کارزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). صدمه ٔ جنگ . (اقرب الموارد). || خنور از شاخ خرما که در وی جامه و جز آن نهند. (منتهی الا
وقیعتفرهنگ انتشارات معین(وَ عَ) [ ع . وقیعة ] (اِ.) 1 - آسیب جنگ ، کارزار. ج . وقایع . 2 - غیبت ، بدگویی .
رملةلغتنامه دهخدارملة. [ رَ ل َ ] (اِخ ) دختر وقیعةبن حرام بن غفاربن ملیل و مادر ابوذر غفاری بود. (الاصابة جزء 7 ص 86).
نثوهلغتنامه دهخدانثوه . [ ن َث ْ وَ ] (ع اِ) الوقیعة فی الناس . (المنجد) (ذیل اقرب الموارد). سخن زشت که درباره ٔ مردم گویند. غیبت .
وقایعلغتنامه دهخداوقایع. [ وَ ی ِ ] (ع اِ) ج ِ وقیعة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).- وقایع العرب ؛ ایام حروب و اخبار ایشان . (از منتهی الارب ). روزهای