وطنفرهنگ انتشارات معین(وَ طَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - زادگاه ، میهن . ج . اوطان . 2 - (اِمص .) اقامت در جایی .
استیطانلغتنامه دهخدااستیطان . [ اِ ] (ع مص ) وطن گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). وطن کردن . وطن گزیدن . ایطان . جای باش ساختن از جایی . (از منتهی الارب ).
وطنلغتنامه دهخداوطن . [وَ / وَ طَ ] (ع اِ) جای باش مردم . (منتهی الارب ). جای باشش مردم . (کشاف اصطلاحات الفنون ). جای باشش . جای اقامت . محل اقامت . مقام و مسکن . (ناظم الاطبا
ایطانلغتنامه دهخداایطان . (ع مص ) (از «وطن ») اقامت نمودن بجایی و جای باش ساختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). وطن گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ).
توطنلغتنامه دهخداتوطن . [ ت َ وَطْ طُ ] (ع مص ) جای گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). وطن گرفتن . (زوزنی ) (از اقرب الموارد). اقامت در جائی که گ