وصیدلغتنامه دهخداوصید. [ وَ ] (ع اِ) آستان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آستانه ٔدر. (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد). پیشگاه سرای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم ا
وصیدفرهنگ انتشارات معین(وَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - آستانه ، پیشگاه سرای . 2 - حظیره ای که از ساقه های درخت سازند. 3 - حظیره مانندی که در کوه از سنگ سازند جهت ستوران .
وصیدةلغتنامه دهخداوصیدة. [ وَ دَ ] (ع اِ) اصیدة. حظیره مانندی است که در کوه از سنگ سازند جهت ستوران . (منتهی الارب ) (آنندراج )(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شوانگاه . (مهذب الاس
وصیدةلغتنامه دهخداوصیدة. [ وَ دَ ] (ع اِ) اصیدة. حظیره مانندی است که در کوه از سنگ سازند جهت ستوران . (منتهی الارب ) (آنندراج )(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). شوانگاه . (مهذب الاس
وصدلغتنامه دهخداوصد. [ وُ ص ُ ] (ع اِ)ج ِ وصید، به معنی آستان و پیشگاه سرای . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وصید شود.
اصیدلغتنامه دهخدااصید. [ اَ ] (ع اِ) لغتی است در وصید که بمعنی فضای خانه است . (از قطر المحیط). صحن خانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
مستوصدلغتنامه دهخدامستوصد. [ م ُ ت َص ِ ] (ع ص ) وصیدة و حظیرة سازنده در کوه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به استیصاد شود.