وسطیلغتنامه دهخداوسطی . [ وَ س َ ] (ص نسبی ) منسوب به وسط، یعنی میانی . (ناظم الاطباء). رجوع به وسط شود.
وسطیلغتنامه دهخداوسطی . [ وُ طا ] (ع ص ) مؤنث اوسط. (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). رجوع به اوسط شود. || انگشت میانگی . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). انگشت که میان سبابه و بنصر
وسطیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نظم ] وسطی، واسطه، میانی وسط‌ترین، مرکزی میانه، میانه رو، بی‌طرف متساوی‌الفاصله استوایی منصف نصف‌شده
وستیلغتنامه دهخداوستی . [ وَ ] (اِ) شرح و ترجمه باشد، چنانکه اگر گویند وستی تجرید، مراد شرح تجرید است ، اگر گویند وستی مصحف مراد ترجمه و شرح مصحف خواهد بود. (برهان ) (انجمن آرا)
اشعه ٔ وسطیلغتنامه دهخدااشعه ٔ وسطی . [ اَ ش ِع ْ ع َ / ع ِی ِ وُ طا ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) در تداول گیاه شناسی ، بر سلولهای پارانشمی که در فواصل دو دسته ٔ چوبی و آبکشی قرار گرفته ان
خاصه ٔ وسطیلغتنامه دهخداخاصه ٔ وسطی . [ خاص ْ ص َ / ص ِ ی ِ وَ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خاصه ٔ وسطی بعد ستاره بود به فلک تدویر از ذروه ٔ وسطی . (کتاب التفهیم ص 125).
اشعه ٔ وسطیلغتنامه دهخدااشعه ٔ وسطی . [ اَ ش ِع ْ ع َ / ع ِی ِ وُ طا ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) در تداول گیاه شناسی ، بر سلولهای پارانشمی که در فواصل دو دسته ٔ چوبی و آبکشی قرار گرفته ان
خاصه ٔ وسطیلغتنامه دهخداخاصه ٔ وسطی . [ خاص ْ ص َ / ص ِ ی ِ وَ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خاصه ٔ وسطی بعد ستاره بود به فلک تدویر از ذروه ٔ وسطی . (کتاب التفهیم ص 125).