ورم کردنلغتنامه دهخداورم کردن . [ وَ رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آماس کردن . آماسیدن . باد کردن . رجوع به ورم شود.
ورم کردنگویش اصفهانی تکیه ای: yâ bemâsi طاری: veram kard(mun) طامه ای: vây kardan طرقی: veram kardmun کشه ای: vây kardmun نطنزی: verem kardan
ورم کردنگویش خلخالاَسکِستانی: pandaməst.e دِروی: pandâm.əs.en شالی: pandaməs.an کَجَلی: pandam.əst.an کَرنَقی: pandaməs.an کَرینی: pandaməs.an کُلوری: pandaməs.an گیلَوانی: pandaməs.i/âmâ kârd.i لِردی: pandaməs.an
ورملغتنامه دهخداورم . [ وَ رَ ] (ع اِ) آماس . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و آن در اصطلاح پزشکان عبارت است از ماده ای که در اندرون جرم عضو تولید و سبب افزایش حجم عضو به شکلی خارج ازحد طبیعی شود. (کشاف اصطلاحات الفنون ) (بحر الجواهر). برآمدگی انساج نرم و یا استخوانی بدن خو
ورمال کردنلغتنامه دهخداورمال کردن . [ وَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ورمال زدن . گریختن از ترس جان . (آنندراج ) (برهان ) (ناظم الاطباء). ورمال زدن . رجوع به ورمال زدن شود.
ورملغتنامه دهخداورم . [ وَ رَ ] (ع اِ) آماس . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و آن در اصطلاح پزشکان عبارت است از ماده ای که در اندرون جرم عضو تولید و سبب افزایش حجم عضو به شکلی خارج ازحد طبیعی شود. (کشاف اصطلاحات الفنون ) (بحر الجواهر). برآمدگی انساج نرم و یا استخوانی بدن خو
دورملغتنامه دهخدادورم . [ دَ رَ ] (ع ص ، اِ) زن نوجوان کوتاه بالای بدرفتار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)
خورملغتنامه دهخداخورم . [ خ َ رَ ] (ع اِ) صخره با درزها. (منتهی الارب ) (از تاج العروس )(از لسان العرب ). سنگ بزرگ پرشکاف . (ناظم الاطباء).
شورملغتنامه دهخداشورم . [ رَ ] (اِ) کوه . جبل . (ناظم الاطباء) (از برهان ). کوه باشد... و اعراب آن یقین نیست . (انجمن آرا) : چو برداری میان شورم آوازمر آواز تو را پاسخ دهد باز. (ویس و رامین ).دل ویسه بسی سختر ز شورم ز خوی بد هم