وذفانلغتنامه دهخداوذفان . [ وَ ذَ ] (ع مص ) راه رفتن بااهتزاز و تکبر. (اقرب الموارد). رجوع به وذف شود.
وذفانلغتنامه دهخداوذفان . [ وَ ] (ع اِ)شتاب زدگی و نزدیک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و به همین معنی است در سیره ٔ پیغمبر (ص ): نزل بام معبد وذفان مخرجه الی المدینه ؛ ای حدثانه و سرعانه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
وذفلغتنامه دهخداوذف . [ وَ ] (ع مص ) روان شدن پیه و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). فعل آن از باب ضرب است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || رفتن با کبر و سرفرازی . (از اقرب الموارد). وذفان . رجوع به وذفان شود.