واشملغتنامه دهخداواشم . [ ش ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از وشم به معنی اندام را بسوزن آژدن و نیله پاشیدن برآن . (منتهی الارب ). خال کوبنده . (از اقرب الموارد).
واشمردنلغتنامه دهخداواشمردن . [ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) دوباره شمردن . بازشمردن . رجوع به شمردن و بازشمردن شود.
واشمةلغتنامه دهخداواشمة. [ ش ِ م َ ] (ع ص ) زنی که خال کوبد. (از اقرب الموارد). آن زن که نگار کند برپشت دست . (مهذب الاسماء). زنی که بر دست دیگری به سوزن نقش کند. زنی که خال میکو
واشمردنلغتنامه دهخداواشمردن . [ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) دوباره شمردن . بازشمردن . رجوع به شمردن و بازشمردن شود.
واشمةلغتنامه دهخداواشمة. [ ش ِ م َ ] (ع ص ) زنی که خال کوبد. (از اقرب الموارد). آن زن که نگار کند برپشت دست . (مهذب الاسماء). زنی که بر دست دیگری به سوزن نقش کند. زنی که خال میکو
خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن واشمة. وی از معتمدان عایشه در جنگ جمل بود و منزلتش در نزد عایشه بواسطه ٔ کمال عقل و فطانت و دیانت بسیاراو بود. او در پایان وقعه ٔ جمل ن
خال کوبلغتنامه دهخداخال کوب . (نف مرکب ) آنکه با سوزن بدن انسان را خال میکوبد. کبودی زن . واشِم . واشِمَة.