هویجةلغتنامه دهخداهویجة. [ هَُ وَ ج َ ] (ع اِ مصغر) مصغر هاجة است . و هاجة غوک است . (منتهی الارب ).
هوبجةلغتنامه دهخداهوبجة.[ هََ ب َ ج َ ] (ع اِ) شکم زمین . || منتهای وادی که آب در آن ریزد. || گو که به جای استادن گاه آب کنند و آب را بسوی آن روان کنند و از آن نوشند. (منتهی الار
هویجةلغتنامه دهخداهویجة. [ هَُ وَ ج َ ] (ع اِ مصغر) مصغر هاجة است . و هاجة غوک است . (منتهی الارب ).
هوبجةلغتنامه دهخداهوبجة.[ هََ ب َ ج َ ] (ع اِ) شکم زمین . || منتهای وادی که آب در آن ریزد. || گو که به جای استادن گاه آب کنند و آب را بسوی آن روان کنند و از آن نوشند. (منتهی الار
حشیشةالبزارلغتنامه دهخداحشیشةالبزار. [ ح َ ش َ تُل ْ ب َ ] (ع اِمرکب ) خردل صحرایی . هوجوه . هوه چوبه . حالوما. شنجار.
کمسانلغتنامه دهخداکمسان . [ ک َ ] (اِ) نوعی پارچه ٔ ابریشمین و دیبای سبز رنگ که اغلب مظله وچتر و سایبان و پرده و روپوش هودجهای ممتاز شاهانه را از آن می ساخته اند. (از فرهنگ فارسی
رشفلغتنامه دهخدارشف . [ رَ ش َ ] (ع اِ) رشف . آب اندک که در ته حوض باقی ماند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آب اندک که در ته حوض باقی ماند، و هو وجه الماء الذی ترشفه الابل بأفواه
