هوولغتنامه دهخداهوو. [ هََ ] (اِ) دو زن که در نکاح یک مرد میباشند، هریک مر دیگری را هوو خوانند. (برهان ) (غیاث اللغات ). ضرة. (السامی فی الاسامی ). وسنی . بنانج . گولانج . هبو.
هوو (زنِ دومِ شوهر)گویش خلخالاَسکِستانی: avesnə دِروی: avesnə شالی: avasənə کَجَلی: avasneg کَرنَقی: avasənə کَرینی: avsəne کُلوری: avesənə گیلَوانی: evisini لِردی: avasni
هوو (زنِ دومِ شوهر)گویش کرمانشاهکلهری: haw گورانی: haw سنجابی: haw کولیایی: haw زنگنه‌ای: haw جلالوندی: haw زوله‌ای: haw کاکاوندی: haw هوزمانوندی: haw