هنمةلغتنامه دهخداهنمة. [ هَِ ن ْ ن َ م َ ] (ع اِ) شبهی از شبه های زنان که جهت افسون با خود دارند. || (ص ) مرد زشت پیکر کوتاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
همة این گوسفندان و بزها مال من است.گویش اصفهانی تکیه ای: hamâ nen gusbandâ-vo bozâ mâl men-a. طاری: hama-ye in hayunhâ-vo bozhâ, hamašun mâl mun-a. طامه ای: hama-ye ni heyvunâ-vo bezâ mâl-e mun-e (/-a). طرقی:
همه از رفتار او ناراضی هستند.گویش اصفهانی تکیه ای: hamâ az raftâreš nârâzi-yande. طاری: hama raftâreš-vâ nârâzi-yand. طامه ای: hama az raftâr-e nuhun nârâzi-yan(d). طرقی: hama az raftâr-e e-de nârâzi-ya
هنمةلغتنامه دهخداهنمة. [ هَِ ن ْ ن َ م َ ] (ع اِ) شبهی از شبه های زنان که جهت افسون با خود دارند. || (ص ) مرد زشت پیکر کوتاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شبهلغتنامه دهخداشبه . [ ش َ ب َ / ب ِ ] (اِ) شوه . شبق . معربش سبج . سنگی باشد سیاه و براق و در نرمی و سبکی همچو کاه ربا است و آن دو بابت میشود یکی آن است که از دشت قبچاق آورند