هنطهلغتنامه دهخداهنطه . [ هََ طِ ] (اِخ ) دهی است از بخش ساردوئیه ٔ شهرستان جیرفت . دارای 55 تن سکنه ، آب آن از قنات و محصول عمده اش غله و حبوب است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
حنطئةلغتنامه دهخداحنطئة. [ ح ُ ن َ طِ ءَ ] (ع اِ) گوسفند تناور فربه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
حنطةلغتنامه دهخداحنطة. [ ح ِ طَ ] (ع اِ) قمح . گندم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). و ضماد ممصوغ آن گزیدن سگ را نافع است . ج ، حِنَط. (اقرب الموارد).- حِنطه ٔ رومی ؛ خالاون . خندروس . و آن قسمی گندم سیاه و باریک و دراز باشد. (یادداشت مرحوم دهخدا).
انیثةلغتنامه دهخداانیثة. [ اَ ث َ ] (ع ص ) ارض انیثة؛ زمین نرم که در آن نبات بسیار و بقوت روید. (منتهی الارب ). زمین نرم بسیاررویاننده ٔ نبات . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
انتهیلغتنامه دهخداانتهی . [ اِ ت ِ ] (ع اِ) ممال انتها. آخر. پایان : هرکرا شعری بری یا مدحتی پیش آوری گوید این یکسر دروغست ابتدا تا انتهی . منوچهری (دیوان ص 140).