هند و اروپائیلغتنامه دهخداهند و اروپائی . [ هَِ دُ اُ ] (اِخ ) یکی از قسمت های سه گانه ٔ نژاد سفید. (ایران باستان ). آریائیان هند و ایران و سراسر اروپا که بسیاری از جهانشناسان اصول زبان
ادب الهند و الصینلغتنامه دهخداادب الهند و الصین . [ اَ دَ بُل ْ هَِ دِ وَص ْ صی ] (اِخ ) نام کتابی هندی که بعربی نقل شده است . (ابن الندیم ).
اسکاندیناولغتنامه دهخدااسکاندیناو. [ اِ ] (اِخ ) نام یکی از اقوام هند و اروپائی که در اروپا سکنی داشته اند و در حکم شعبه ای از ژرمانها یعنی گُتها بوده اند، و آن شامل سوئدیها، نروژیها
اریائیلغتنامه دهخدااریائی . [ اَ ] (ص نسبی ، اِ) آریائی . منسوب بقوم آریا. اریائی اصطلاحیست که بمعانی متعدد اطلاق شده . ماکس مولر آنرا مخصوصاً درباره ٔ همه ٔ زبانهائی که پیشتر بعن
دیگورونلغتنامه دهخدادیگورون . (اِخ ) (لهجه ٔ...) لهجه ٔ آسی یا آلانی یا اوستی از زبانهای ایرانی شرقی ، از ریشه ٔ هند و اروپائی که در قسمتی از نواحی کوهستانی قفقاز مرکزی رایج است و
آریائیانلغتنامه دهخداآریائیان . (اِخ ) این نام تقریباً به مجموع سپیدپوستان آسیا و اروپا اطلاق می شود. مؤلفین قدیم از آن نام برده و هرودوتس و بطلمیوس چند قوم را به نام آریائی ذکر کر
گاتهالغتنامه دهخداگاتها. (اِخ ) کهنه ترین و مقدسترین قسمت اوستا گاتها میباشد که در میان یسنا جای داده شده است در خود اوستا گاثا و در پهلوی گاس آمده و جمع آن گاسان میباشد و گاسانی
