هم لقبلغتنامه دهخداهم لقب . [ هََ ل َ ق َ ] (ص مرکب ) دو تن که لقب آنها یک لفظ باشد : بود پیری بزرگ «نرسی »نام هم لقب با برادر بهرام .نظامی .
هملقةلغتنامه دهخداهملقة. [ هََ ل َ ق َ ] (ع اِمص ) شتابی . (از منتهی الارب ). || (مص ) شتافتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هُمُفرهنگ واژگان قرآنآنها (در اصل ميم آن ساکن بوده که در عباراتي نظير "فَهُمُ ﭐلْخَالِدُونَ "به دليل رسيدن دو ساکن به هم حرکت گرفته است)
لقب تاشیلغتنامه دهخدالقب تاشی . [ ل َ ق َ ] (حامص مرکب ) هم لقبی : به نور رخ جهان آرای از آن شد مهر بر گردون که با سلطان شرق او راست از انجم لقب تاشی .(از دیباچه ٔ صیدنه ٔ ابوریحان
لقب تاشلغتنامه دهخدالقب تاش . [ ل َ ق َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) هم لقب . لقیب : ای آنکه لقب تاش ثاقب توهر شب ز فلک اهرمن رماند. انوری .سخن لقب تاش عیسی است ،یعنی کلمه ای است که قالب
هملغتنامه دهخداهم . [ هََ ] (حرف ربط، ق ) به معنی نیز که به عربی ایضاً گویند. (برهان ). لفظ فارسی است مرادف نیز. صاحب بهار عجم نوشته که فرق در لفظ «نیز» و لفظ «هم » این است که
تاشیلغتنامه دهخداتاشی . (پسوند مرکب از: تاش + ی حامص ) خواجه تاشی : هم خواجگی . آتاشی (از «آد» بمعنی نام + تاشی ): هم نامی . لقب تاشی : هم لقبی . رجوع بتاش شود.