هضلغتنامه دهخداهض . [ هََ ض ض ] (ع مص ) شکستن چیزی را و کوفتن . (منتهی الارب ). شکستن . (تاج المصادر بیهقی ). شکستن و خرد کردن . (اقرب الموارد). || شکستن ، دون هد و فوق رض . |
هضلغتنامه دهخداهض . [ هََ ض ض ] (ع مص ) شکستن چیزی را و کوفتن . (منتهی الارب ). شکستن . (تاج المصادر بیهقی ). شکستن و خرد کردن . (اقرب الموارد). || شکستن ، دون هد و فوق رض . |
مهضملغتنامه دهخدامهضم . [ م ُ هََض ْ ض َ ] (ع ص ) کشح مهضم ؛تهیگاه باریک و نازک . (منتهی الارب ). || مزمار مهضم ؛ مزمار که از چند قطعه پیوسته کنند. (یادداشت مؤلف ) (از اقرب الم
مهضمةلغتنامه دهخدامهضمة. [ م ُ هََض ْ ض َ م َ ] (ع ص ) تأنیث مهضم ؛ رجوع به مهضم شود. || قصبة مهضمة؛ نی لطیف . (منتهی الارب ). نی که در آن دمند. (از اقرب الموارد). مهضومة.
مهضوضلغتنامه دهخدامهضوض . [ م َ ] (ع ص ) نعت است از هض ؛ به معنی چیز شکسته و کوفته . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
هضهضةلغتنامه دهخداهضهضة. [ هََ هََ ض َ ] (ع مص ) شکستن و کوفتن . (منتهی الارب ). هض . (اقرب الموارد).