هزمانلغتنامه دهخداهزمان . [ هََ ] (اِخ ) جایی است که چاههای جریر در آنجا بود و اهل آن شکایت به حضرت نبوی بردند، آن حضرت امر آنان را فیصل داد. (معجم البلدان ).
هزمانلغتنامه دهخداهزمان . [ هََ ] (ق ) مخفف هر زمان باشد که افاده ٔ هر دم و هر ساعت می کند. (برهان ) : آسمان آسیای گردان است آسمان آسِمان کند هزمان . کسائی .کز فروغ مکارمش هزمان
هزمانلغتنامه دهخداهزمان . [ هَُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش ساردوئیه ٔ شهرستان جیرفت . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).
هزمانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادههرزمان: ◻︎ چنان گردد جهان هزمان که گویی / پلنگ آهو نگیرد جز به کشتی (دقیقی: ۱۰۵).
حذمانلغتنامه دهخداحذمان . [ ح َ ذَ ] (ع اِمص ) تیزروی . (منتهی الارب ). || کندروی (از لغات اضداد است ). سست روی . (منتهی الارب ).
ازیاندرلغتنامه دهخداازیاندر. [ اُ دِ ] (اِخ ) اندره هزمان . حکیم الهی پرتستانی آلمانی ، مولد وی قرب نورمبرگ (1498 - 1552 م .).
شادی گرایفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگراینده به شادی و نشاط؛ اهل عیش و عشرت: ◻︎ بخفتند شادان دو شادی‌گرای / جوانمرد هزمان بجستی ز جای (فردوسی: ۵/۳۳).
پلهلغتنامه دهخداپله . [ پ ِل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ) کفه . کپه . (نصاب ). کپه ٔ ترازو. کفه ٔ ترازو : ز بس برسختن زرّش بجای مادحان هزمان ز ناره بگسلد کپان ز شاهین بگسلد پله . فرخی (د
اشکردنلغتنامه دهخدااشکردن . [ اِ ک َ دَ ] (مص ) شکردن وشکاردن . (ناظم الاطباء) (لغات شاهنامه ) : نبودی به گیتی چنین کهترم که هزمان بدو پیل و دیو اشکرم .فردوسی .
دیلمی وارلغتنامه دهخدادیلمی وار. [ دَ ل َ ] (ص مرکب ) چون دیلمیان . چون مردم دیلم : دیلمی وار کند هزمان دراج غوی .منوچهری .