هرشیلغتنامه دهخداهرشی . [ هََ شا ] (اِخ ) وادیی است در راه مکه . (منتهی الارب ). زمین فرازی است که نباتات بسیار در آن روید و در راه شام به مدینه و به مکه قرار دارد. زمین مسطح اس
هرشیلغتنامه دهخداهرشی . [ هََ شا ] (اِخ ) کریوه ای است در راه مکه در نزدیکی حجفه . از دریا پیداست . (معجم البلدان ) (منتهی الارب ).
هرشیلغتنامه دهخداهرشی . [ هََ شی ی ] (ص نسبی ) منسوب به هرش که نام جد خاندانی است . (از انساب سمعانی ). شاید هم منسوب به ناحیت هرشی [ هََ شا ] باشد.
