هدجلغتنامه دهخداهدج . [ هََ ] (ع مص ) به رفتار پیران رفتن . || لرزان رفتن شترمرغ . || ناله و صدا کردن باد. (از اقرب الموارد). رجوع به هدجان و هداج و هدجة شود.
حدجلغتنامه دهخداحدج . [ ح َ ] (ع مص ) تیز نگریستن به کسی . (تاج المصادر بیهقی ). چشم انداختن بر چیزی . (منتهی الارب ). || تیر و جز آن به کسی انداختن . حدج به سهم ؛ به تیر زدن .
حدجلغتنامه دهخداحدج . [ ح َ دَ ] (ع اِ) نام ثمر حنظل است پیش از آنکه رنگ آن زرد شود. حنظل تمام نارسیده که هنوز زرد نشده باشد. حنظل و خربزه مادام که تازه باشند. حنظل که سخت شده
حدجلغتنامه دهخداحدج . [ ح ِ ] (ع اِ) بار. || مرکبی زنان را مانند محفة. (منتهی الارب ). کژابه . کجاوه . محفه ٔ زنان . هودج . کجاوه ٔ پوشیده . ج ، اَحداج ، حُدوج . (منتهی الارب )
هدجدجلغتنامه دهخداهدجدج . [ هََ دَ دَ ] (ع ص ) به رفتار پیران رونده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شترمرغ که لرزان رود. (اقرب الموارد).
هدجةلغتنامه دهخداهدجة. [ هََ دَ ج َ ] (ع مص ) نالیدن ناقه . (منتهی الارب ). نالیدن ناقه بر بچه هایش . (اقرب الموارد). || (اِ) ناله ٔ ناقه . (منتهی الارب ).
هدجانلغتنامه دهخداهدجان . [ هََ دَ ] (ع مص ) رفتار پیران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نرم رفتن پیر. (مصادر اللغة زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). هداج . (آنندراج ). || لرزان رفت
هدجدجلغتنامه دهخداهدجدج . [ هََ دَ دَ ] (ع ص ) به رفتار پیران رونده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شترمرغ که لرزان رود. (اقرب الموارد).
هدجةلغتنامه دهخداهدجة. [ هََ دَ ج َ ] (ع مص ) نالیدن ناقه . (منتهی الارب ). نالیدن ناقه بر بچه هایش . (اقرب الموارد). || (اِ) ناله ٔ ناقه . (منتهی الارب ).
هدجانلغتنامه دهخداهدجان . [ هََ دَ ] (ع مص ) رفتار پیران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نرم رفتن پیر. (مصادر اللغة زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). هداج . (آنندراج ). || لرزان رفت
تب استخوانیلغتنامه دهخداتب استخوانی . [ ت َ ب ِ اُ ت ُ خا ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) تب دق . (بهار عجم ) (آنندراج ) (فرهنگ نظام )(ناظم الاطباء). تب لازم . (فرهنگ نظام ). در عرف هند آنرا
رفتارلغتنامه دهخدارفتار. [ رَ ] (اِمص ) سلوک . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). حاصل بالمصدر رفتن . و مستانه ، شتاب آلود از صفات ، و موج از تشبیهات اوست و با لفظکردن مستعمل .