هخلغتنامه دهخداهخ . [ هَِ خ خ ] (ع اِ صوت ) حکایت آواز آب بینی اندازنده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). فین . رجوع به فین شود.
هخامنشلغتنامه دهخداهخامنش . [ هََ م َ ن ِ ] (اِخ ) یا هخامنیش ، در پارسی باستان مرکب از دو جزء است . جزء اول هخی به معنی دوست و یار و جزء دوم منیش ازمنه به معنی حس باطنی ، فهم و ش
هخامنشیلغتنامه دهخداهخامنشی . [ هََ م َ ن ِ ] (اِخ ) نام عمومی سلاله ای است که فرزندان هخامنش بودندو در پارس سلطنت میکردند. رجوع به هخامنشیان شود.
هخامنشیلغتنامه دهخداهخامنشی . [ هََ م َ ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به هخامنش سردودمان شاهنشاهان پارس . رجوع به هخامنش شود.
هخامنشیانلغتنامه دهخداهخامنشیان . [ هََ م َ ن ِ ] (اِخ ) موافق نوشته ٔ هرودت این خانواده از خانواده ٔ پارساگادیها بودند و قبل از قیام کورش بزرگ علیه آخرین پادشاه ماد، در پارس اقامت د
